Geschreven: 1946
Bron: De Tribune (Orgaan van de Revolutionnair Communistische Partij. Nederlandse sectie van de Vierde Internationale). No. 209, 5 maart 1949. Zie verder de inleiding van De Tribune hieronder.
Transcriptie: Maarten Vanheuverswyn, op basis van fotokopieën uit het British Museum verkregen via Ted Crawford. Er werd voor gekozen om de tekst taalkundig niet om te zetten naar modern Nederlands maar om de oorspronkelijke vorm en interpunctie te behouden.
HTML: Maarten Vanheuverswyn, voor het Marxists Internet Archive, maart 2008
Als eerste in de pers buiten de Republiek Indonesia publiceren wij hierbij een gedeelte van een artikel van TAN MALAKA, die nu een der voornaamste guerilla-leiders is op Oost-Java. “Warta Indonesia”, een krant die onder Nederlandse goedkeuring verschijnt, schreef op 22 Januari: “De invloed van Tan Malaka is zozeer toegenomen, dat hij zichzelf de vrijheidsstrijder van het Indonesische volk kan noemen.” Hetzelfde blad schreef: “Wanneer wij (besprekingen met Hatta en Soekarno) niet kunnen slagen, zullen de voordelen slechts voor de derde partij bestemd zijn, nl. de partij van Tan Malaka c.s.” Zowel de imperialisten als de stalinisten richten felle aanvallen op deze onverzoenlijke vrijheidsstrijder. Het is daarom van groot belang, dat in plaats van lasterpraat een artikel van Tan Malaka zelf bekend wordt. Het onderstaande gedeelte van een artikel is verschenen in “Pari”, en opgenomen in het halfjaarlijkse jubileum-nummer van “Merdeka”, van 17 februari 1946. Het artikel dateert uit de tijd, dat Tan Malaka vele Indonesische organisaties verenigde in zijn “Volksfront”, en het kan als basis voor dat “Volksfront” beschouwd worden. In de zomer van 1946 werd de beweging verboden, en Tan Malaka zelf door de Republikeinse regering gevangen gezet. Men moet bedenken, dat we hier niet meer hebben dan een gedeelte van het artikel, dat bovendien wellicht geschreven is om in een orgaan van een andere groepering te verschijnen. Misschien is het daaraan te wijten, dat vooral in punt 1 enige vragen onbeantwoord blijven. Het artikel toont duidelijk, hoe de Indonesische revolutie verbonden moet worden met de Internationale revolutie en de strijd voor de vernietiging van het kapitalisme, in Indonesië en over de gehele wereld.
(Red. “De Tribune”)
Een viertal zaken zijn noodzakelijk voor de verdediging van de “Republik Indonesia” in de toekomst.
Een hechte eenheid tussen alle volksgroepen. Een eenheid, die elke aanval kan weerstaan, zowel een aanval van buiten als van binnen. Deze eenheid kan verwezenlijkt worden door een partij alleen, vooral in een bijzondere overgangstijd. De regering, die op zulk een partij is ingesteld, kan snel een noodzakelijk besluit nemen of een onvermijdelijke correctie aanbrengen.
Ook door federatieve samenbundeling van meer partijen kan voornoemde eenheid worden bereikt, mits het aantal partijen niet al te groot is. Maar een samenwerking tussen meer partijen, ofschoon in dit geval een grotere nationale basis wordt geschapen, is moeilijker te creëren wegens de verschillende geaardheid. Daarom is de dictatuur van een partij gedurende een periode van kentering het beste systeem. Maar noodzakelijk zijn maatregelen om te voorkomen, dat de partijdictatuur ontaart in een dictatuur van een persoon over die partij. Binnen de partij moet gelegenheid zijn tot een gesprek van lid tot lid welk gesprek gebaseerd moet zijn op vrijheid van gedachte, terwijl anderzijds disipline moet heersen bij het nemen zowel als bij het uitvoeren van besluiten.
Bij de gratie van deze vrijheid alleen kan sprake zijn van waarachtig leven van het Indonesische volk. Willen wij werkelijk het VOLK tot leven brengen, dan moeten wij de Indonesische vrijheid en eenheid in direct verband brengen met de dagelijkse behoeften en noden van het volk zelf.
Slechts bij een goede lichamelijke verzorging kan gesproken worden van leven en bloei van het volk. Om waarlijk aan te kunnen knopen bij de alledaagse zorgen van het volk, zal de Republiek Indonesia bij alle gebreken en zwakten die zij nog heeft, een PLANMATIGE PRODUCTIE moeten voeren, welke economie met alle eerlijkheid, met alle offerbereidheid en enthousiasme doorgevoerd moet worden. Gegrondvest op deze planmatigheid, zal de Republik Indonesia Merdeka zich ondanks alles handhaven.
ALLE VORMEN VAN INMENGING MOETEN AAN BUITENLANDS KAPITAAL WORDEN ONTZEGD. Hoe schoon ons economisch plan ook moge zijn, hoe groot ons enthousiasme ook zij, zolang een vreemde mogendheid door haar kapitaal onze productie en distributie kan beïnvloeden, zal ook een prachtig opgezet plan verzanden. Met alle genoegen zullen wij onze voortbrengselen willen ruilen voor buitenlandse MACHINES, maar onze productie en onze distributie moeten wij in eigen handen houden.
Onze economie zal geleid moeten worden en de staat moet het plan uitvoeren. Een wilde productie-distributie volgens ieders willekeur, waar bij geen coördinatie van productiemogelijkheden en BEHOEFTEN van het volk te pas komt, moeten wij vierkant afwijzen. Wordt de productiedistributie overgelaten aan INDONESISCHE KAPITALISTEN, die zich geen rekenschap geven van de zorgen van het volk, dan zal Indonesia economisch en uiteindelijk ook politiek in de greep komen van een vreemde mogendheid. Meer nog dan Zuid-Amerika of China van voor de oorlog, zal Indonesië object van het Imperialisme zijn, indien wij ons verlaten op onze kapitalisten.